Jonge mensen, grote zorgen
Vluchtende tieners
Sommige vluchtelingen zijn nog maar 16 of 17 als ze in hun eentje in Nederland aankomen. Omdat ze bijvoorbeeld de, vaak levenslange, dienstplicht in Eritrea willen ontduiken. Of omdat de familie maar voor één persoon de smokkelaars kan betalen. De familie stuurt dan hun (oudste) zoon of dochter vooruit zodat die gezinshereniging kan aanvragen.
Jonge mensen, grote zorgen
‘Dat is een grote verantwoordelijkheid op jonge schouders,’ verzucht Robert. ‘Het lukt lang niet altijd om gezinnen te herenigen. Dat geeft stress en zorgen om de achtergebleven familie. En dat is niet enige waar een jonge statushouder tegenaan loopt. Zo zijn ze vaak nog volop de taal aan het leren en aan het wennen in deze complexe samenleving. Ook is er een fors cultuurverschil tussen bijvoorbeeld het Eritrese platteland en de Zwolse binnenstad.
Oh help, ik word 18
Tot hun 18e worden deze jonge vluchtelingen vrij stevig begeleid. Ze wonen in kleinschalige woongroepen en via Nidos krijgen ze een voogd en een mentor. Maar op het moment dat ze formeel volwassen zijn, verandert dat. Ze gaan zelfstandig wonen, bijvoorbeeld in een studentenkamer, en moeten veel zelf regelen. Voor de meeste jonge vluchtelingen is dat een stap te snel. Daarom helpen vrijwillige coaches van VluchtelingenWerk hen een tijd op weg. ‘Je hoeft dat niet alleen te doen hoor,’vervolgt Robert. ‘Het sociaal wijkteam is betrokken, de mentor gaat nog wel even door en er is een goede overdracht vanuit Nidos. En natuurlijk heb je je collega’s bij VluchtelingenWerk. Dat maakt de drempel lager.’
Het is de moeite waard
‘Waarom ik dit doe? Dat is je moeilijkste vraag tot nu toe,’ lacht Robert. ‘Het kwam op mijn weg en ik vind dat het de moeite waard is. Het zijn leuke jongens en meiden met de wil om te leren, om mee te doen. Ik ben een van de schakels waardoor zij een kans krijgen om iets van hun leven te maken.’
Interesse? Bekijk de vacature