Vrijwilliger Roel over zijn werk als maatschappelijk begeleider: 'Ik heb leren loslaten.'
Aan het begin van de begeleiding komt het wel voor dat ze huilend aan mijn bureau zitten.
Geen deadlines en stress meer
‘Toen ik stopte met werken had ik wel even een jaartje nodig om te resetten. Geen deadlines, geen strakke afspraken of stress, dat voelde vreemd en daar moest ik echt aan wennen.’ Dus Roel zocht een vrijwilligersfunctie waarin er wat van hem gevraagd werd. ‘Ik begeleid een tiental jongeren tussen de 18 en 25 jaar die zonder enige familie naar Nederland zijn gevlucht en hier inmiddels wonen. Wat zij allemaal hebben meegemaakt, dat is onbeschrijfelijk. Aan het begin van de begeleiding komt het wel voor dat ze huilend aan mijn bureau zitten. Dan is het allemaal even te veel. Maar dan zie ik die veerkracht en dat doorzettingsvermogen dat ze bezitten: onvoorstelbaar. Daar heb ik groot respect voor. Twee dagen later hoor ik ze alweer nieuwe plannen maken voor de toekomst.’
Alleen als ze mij vertrouwen komen ze bij mij met hun vragen en problemen
De vraag achter de vraag bepalen
‘Ik was in gesprek met een Eritrese jongen en vroeg hem naar zijn toekomstplannen. Hij was heel resoluut: ik wil schrijver worden. Ik had hem al eens wat schilderijen laten zien die ik had gemaakt en hij stelde voor om mij een gedicht voor te dragen. Gewoon daar op dat moment, terwijl we samen op kantoor zaten. Dat ontroerde mij enorm. Daar moet je heel wat vertrouwen voor voelen om je zo bloot te geven.’ En voor Roel valt of staat een goede begeleiding met vertrouwen. ‘Alleen als ze mij vertrouwen komen ze bij mij met hun vragen en problemen. Daarom besteed ik veel aandacht aan het opbouwen van een band om ze echt te leren kennen, zodat ik de vraag achter de vraag dan beter kan bepalen.’
De weg vinden
Roel ondersteunt bij de administratieve zaken die geregeld moeten worden, bij het opbouwen van een netwerk maar ook bij het begrijpen van de financiën hier in Nederland. ‘Na de eerste regelzaken maken we samen een plan: wat wil jij bereiken, wat heb jij daarvoor nodig en hoe kan ik daarin ondersteunen. We hebben hier op het kantoor in Zoetermeer in iedere spreekkamer een extra beeldscherm en toetsenbord geïnstalleerd. Ik laat de jongeren het altijd eerst zelf proberen. Het kost meer tijd om ze goed op weg te helpen en ze mogen mij altijd appen met een vraag. Maar als ik alles voor ze doe worden ze nooit zelfstandig!’
Eigenlijk voelt het steeds een beetje zoals toen mijn kinderen het huis verlieten.
Loslaten
‘De jongeren leren mij ook enorm veel. Ik houd van muziek en zo heb ik door één van hen de doedoek uit Armenië leren kennen. Maar ik leer ook wel wat over mezelf ja. Als een traject na anderhalf jaar moet worden afgerond dan vind ik het best lastig om ze volledig lost te laten. Ik vertrouw inmiddels volledig op hen, maar ik voel me ergens ook nog verantwoordelijk. Eigenlijk voelt het steeds een beetje zoals toen mijn kinderen het huis verlieten. De teamleider maakt mij dan wel duidelijk dat er weer nieuwe jongeren mijn begeleiding nodig hebben. Dat zetje heb ik dan soms weer even nodig!’
Wij zijn op zoek naar jou!
Wil jij net als Roel maatschappelijk begeleider worden? Wij kunnen jouw inzet goed gebruiken! Meld je aan om als vrijwilliger te werken op één van onze opvanglocaties of integratiekantoren.