Werken in de bouw, dat biedt kansen
20 statushouders deden mee aan het intensieve opleidingstraject van een van de opleidingsbedrijven richting de bouw. Ze wilden graag (opnieuw) aan de slag als schilder, timmerman, elektricien of installateur maar het lukte hen niet om zelf die baan te vinden. Een opleidingsplek en werkervaring in Nederland opdoen, dat bood uitkomst.
Leergierig
Na een kennismaking en mini-proeftijd, volgde een interne opleiding van drie maanden bij een opleidingsbedrijf. “Gaaf om hun enthousiasme en motivatie te zien,” vertelt een van de instructeurs. “Ze willen heel graag werken en zijn leergierig, dat werkt voor mij ook heel fijn.” Na de interne opleiding gaan ze echt de praktijk in, met een werkervaringsplek van drie maanden bij een technisch bedrijf.
80% is uit de uitkering
Na een jaar zien we dat de helft van de deelnemers een betaalde baan in de bouw heeft. Anderen vonden ander werk of zijn een MBO-opleiding gaan volgen. Slechts vier van de statushouders zijn nog werkzoekend, doordat bijvoorbeeld het taalniveau te lastig was of dat ze toch niet geschikt waren voor het vak. Al met al is 80% dus niet meer afhankelijk van een uitkering. Reden voor alle partijen om tevreden te zijn.
Elke partij zijn eigen rol
Banenmotor is een schoolvoorbeeld geworden, omdat elke partij zijn eigen rol met verve uitvoert. Het Werkbedrijf van de gemeente Nijmegen doet, samen met VluchtelingenWerk, de selectie van de kandidaten. Ook zorgt de gemeente ervoor dat statushouders het traject met behoud van uitkering kunnen doorlopen. De SchildersVakopleiding, Bouwmensen en InstallatieWerk leiden op en zorgen ook voor de werkervaringsplek. Vrijwilligers van VluchtelingenWerk begeleiden de vluchtelingen tijdens het traject en bij de start van de eerste baan.
Stel vragen tot je iets zeker weet
“Vrijwillige participatiecoaches staan naast de statushouder,” vertelt Pieter van den Ende, programmacoördinator Participatie. “Ze helpen hem met bijvoorbeeld het maken van een CV, oefenen vaktaal en bereiden samen het VCA-examen voor (veiligheidscertificaat).” Maar dat is niet het enige. “Vergeet de ongeschreven regels op de werkvloer niet,” voegt hij toe. “Het is belangrijk om assertief te zijn als je iets niet weet, vragen te stellen tot je het helemaal onder de knie hebt en te mixen met je collega’s. Dat is niet in elke cultuur even gewoon, dus daar gaan vrijwilligers en statushouders over in gesprek met elkaar.”
Ieders inspanningen samen, leveren dit mooie resultaat op.