Arts Feisal kan hier nog steeds niet aan de slag

Verhaal, 12 mei 2020
Leestijd, 3 min.
Feisal werkte meer dan twintig jaar als huisarts in Syrië. In Nederland wilde hij snel aan de slag in zijn vakgebied, maar dat is hem nog niet gelukt. In deze coronacrisis betreurt hij het dat hij niet ergens kan helpen. 'Ik voel me verantwoordelijk. Deze mensen hebben me een veilig dak boven mijn hoofd geboden, hoe kan ik hen nu in de steek laten?'
placeholder

Niemand kunnen helpen

De afgelopen twee weken waren voor Feisal (59) de moeilijkste weken sinds hij vier jaar geleden in Nederland aankwam. In Noord-Brabant, waar hij met zijn gezin in Heesch woont, is het coronavirus nog lang niet onder controle en staat de gezondheidssector onder enorme druk. Ondanks zijn lange ervaring en niet-aflatende inspanning om hier zo snel mogelijk als arts te werken, kan hij niemand helpen.

'Het is pijnlijk om al deze patiënten op de televisie zien, terwijl ik niet eens mijn stethoscoop mag gebruiken. Deze mensen die ziek zijn en stervende, zijn dezelfde mensen die mij een veilige haven in hun land boden toen ik bij hen mijn toevlucht zocht. Ik heb een grote waardering voor Nederland. En nu mag ik alleen toekijken? Ik móét ergens helpen.'

Verschil maken

Feisal heeft jarenlang in Aleppo gewerkt in verschillende gezondheidscentra en had zijn eigen privékliniek. 'Toen ik als gevolg van de oorlog mijn kliniek moest verlaten, heb ik meer dan 43.000 dossiers achtergelaten van de patiënten die ik in al die jaren heb behandeld. Met veel van hen heb ik nog steeds contact. Veel mensen heb ik behandeld vanaf het moment dat ze werden geboren totdat ze mannen werden.' Daar kon hij altijd een verschil maken in het leven van de mensen om hem heen. Nu in Nederland niet meer. 'Dat maakt het zo moeilijk voor mij.'

Diploma waarderen

Sinds zijn aankomst in Nederland wilde Feisal zo snel mogelijk werken. Daarom begon hij de taal te leren zodra hij een verblijfsvergunning kreeg, terwijl hij nog in het asielzoekerscentrum woonde. Daarna startte hij al snel de procedures om zijn diploma te waarderen. Hij heeft inmiddels de examens die nodig zijn voor een verklaring van vakbekwaamheid gehaald en nu is hij onder meer bezig met zijn officiële registratie als zorgverlener. 'Ik heb hard gewerkt om zo snel mogelijk aan de slag te kunnen. Als arts weet ik wat het betekent voor artsen en ziekenhuizen om onder deze druk te staan. Ik ben echter optimistisch: het is een gevaarlijk virus, maar het medische systeem in Nederland kan het verslaan.'

Medische verantwoordelijkheid

Toen Feisal vorige week vernam dat de Vereniging Buitenlandse Gediplomeerde Artsen (VBGA) het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport had laten weten dat ze haar steentje wil bijdragen in de Coronacrisis, aarzelde hij niet om rechtstreeks contact met de vereniging op te nemen en zich ervoor aan te melden. 'Ik wil mijn medische verantwoordelijkheid nemen om alles te doen wat een verschil kan maken in iemands leven.'

Inmiddels heeft het ministerie positief geregeerd op de oproep van de VBGA. De in het buitenland gediplomeerde artsen moeten makkelijker aan de slag kunnen tijdens de coronacrisis. Door dit nieuws slaakte Feisal een zucht van verlichting. 'Eindelijk kan ik iets nuttigs doen voor dit land. Ik ben erg blij, nu kan ik mijn bijdrage leveren en de last voor mijn Nederlandse collega-artsen verlichten.'

Tekst: Hazem Darwiesh

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport noemt het "hartverwarmend" dat zoveel mensen willen helpen. Buitenlandse artsen die nog niet aan de BIG-richtlijnen voldoen, kunnen werken volgens de "verlengde armconstructie", zegt VWS. Dat betekent dat ze werken onder verantwoordelijkheid van iemand die wel bevoegd is. Klik hier voor meer informatie en aanmeldingen.

Steun vluchtelingen als Feisal

Iedere vluchteling zoals Feisal heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.