Khaled over zijn speciale plek in Nederland: de universiteitsbibliotheek
Taalfilmpjes op YouTube
‘Nadat ik mijn afstudeerscriptie had ingeleverd, stapte ik op de fiets en maakte een rondje over de campus. Langs de faculteit, het laboratorium, de universiteitsbibliotheek. Al fietsend nam ik afscheid van de plekken die mijn leven zo lang hadden gedomineerd. In deze bibliotheek bracht ik hele dagen door: iedere ochtend wachtte ik buiten tot de deur openging, om er pas ’s avonds weer uit te komen.
Het was 2016 en ik woonde nog in een azc in Terneuzen toen ik besefte dat ik met mijn Syrische universiteitsdiploma geen baan zou kunnen vinden in Nederland. "Als ik toch opnieuw moet studeren, dan wil ik naar de TU Delft", besloot ik. Er was geen plan B. Ik zette alles op alles om het vereiste taalniveau te halen voor Nederlands én Engels. Daarmee begon ik al in het azc: urenlang keek ik naar taalfilmpjes op YouTube. Omdat ik geen notitieblok had, krabbelde ik mijn aantekeningen op de enveloppen van brieven van asieladvocaten en de IND. Ik kreeg ze van alle kanten toegestopt.
'Mijn doel bereikt'
Uiteindelijk was de uitdaging niet alleen om op de universiteit te komen, maar ook om erop te blijven. Studeren in talen die niet "eigen" zijn is niet
makkelijk en daarbovenop komt nog de technische taal en het jargon. Maar mijn doel is bereikt: ik ben afgestudeerd en ingenieur. Jarenlang was de TU Delft mijn leven, maar nu zit ik hier in de bibliotheek als een gewone bezoeker: ik maak er niet langer deel van uit.
Heel even voelde ik me leeg en verdrietig na mijn afstuderen, maar gelukkig verdween dat gevoel snel. Toch ben ik pas écht gerustgesteld als ik straks een leuke baan heb gevonden.'
Steun vluchtelingen als Khaled
Iedere vluchteling zoals Khaled heeft een eigen verhaal. Met jouw steun geven we vluchtelingen de begeleiding die ze nodig hebben om hun toekomst in Nederland op te bouwen. Help daarom nu mee met een gift.